Podczas konferencji omawiano następujące punkty programowe:

Zrównoważony rozwój turystyki: Konferencja podkreślała znaczenie zapewnienia zrównoważonego rozwoju turystyki, zwłaszcza w obszarze turystyki górskiej. Wymagana jest równowaga między pozytywnymi a negatywnymi skutkami, takimi jak ochrona różnorodności biologicznej i ekosystemów oraz zarządzanie ryzykiem katastrof.

Adaptacja do zmian klimatu: Rozważano podatność sektora turystycznego na zmiany klimatu oraz poszukiwano rozwiązań adaptacyjnych, szczególnie istotnych w obszarach górskich. Dążyło się do wdrożenia rozwiązań dostosowawczych i monitorowania ich skuteczności.

Dywersyfikacja turystyki: Przedyskutowano różne formy turystyki, takie jak ekoturystyka, agroturystyka czy turystyka kulturowa, jako potencjalne sposoby na zrównoważenie sektora i zapewnienie jego zróżnicowania.

Tradycyjne praktyki rolnicze: Wspomniano o potencjale tradycyjnych praktyk rolniczych jako sposobu na ochronę dziedzictwa kulturowego, zwiększenie atrakcyjności regionu dla turystów oraz poprawę odporności sektora rolniczego na zmiany klimatu.

Zarządzanie zasobami wodnymi: Podjęto temat zrównoważonego zarządzania zasobami wodnymi w kontekście turystyki, ze szczególnym uwzględnieniem dostosowywania się do zmian klimatu i efektywnego zarządzania odpadami wodnymi.

Zrównoważone zarządzanie lasami: Omówiono znaczenie zrównoważonego zarządzania zasobami leśnymi jako kluczowego elementu dla gospodarczego rozwoju regionów górskich w obliczu zmian klimatu i presji antropogenicznej.

Ochrona ekosystemów górskich: Podjęto temat ochrony górskich ekosystemów przed szkodliwymi wpływami ludzkimi, takimi jak górnictwo czy nadmierny wypas zwierząt. Skupiono się na konieczności zachowania różnorodności biologicznej i endemicznych gatunków.

Zrównoważona gospodarka wodna: Przedstawiono potrzebę opracowania zrównoważonych strategii zarządzania zasobami wodnymi, uwzględniających aspekty transgraniczne oraz ochronę źródeł wody pitnej.

Redukcja emisji gazów cieplarnianych: Rozważano wpływ sektora turystycznego na emisje gazów cieplarnianych i zachęcano do tworzenia ofert turystycznych o mniejszym wpływie na środowisko, a także promowania dłuższych pobytów i podróży obejmujących więcej niż jeden kraj Kaukazu, w celu zminimalizowania liczby lotów.

Współpraca i wymiana wiedzy: Konferencja promowała współpracę i wymianę wiedzy pomiędzy naukowcami, praktykami i interesariuszami w regionie Kaukazu oraz innymi regionami górskimi. Partnerstwa międzynarodowe oraz sieci naukowe odegrały istotną rolę w tym kontekście.

Wszystkie te punkty skupiały się na konieczności wypracowania nowych, zrównoważonych rozwiązań dla turystyki w regionie Kaukazu, biorąc pod uwagę zarówno aspekty środowiskowe, jak i społeczno-ekonomiczne, w celu zapewnienia trwałego i odpornego sektora turystycznego na przyszłość.